Zapraszamy do udziału w dyskusjach na Forum dla Mam Ciąża w późnym wieku: Czy ciąża w wieku 34 lat jest niebezpieczna? Są mamy, które rodziły tak późno? Położnicze badanie ultrasonograficzne. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. Obraz uzyskany w ultrasonografii widoczny w czasie rzeczywistym na ekranie urządzenia. Ultrasonografia 3D ruchów 12-tygodniego płodu. Położnicze badanie ultrasonograficzne, położnicze badanie jest obecnie standardem badania kobiety w ciąży. 577 odpowiedzi. 7699 wyświetleń. Naitheure. Przed chwilą. Zycie mi sie tak potoczylo, ze dopiero za pol roku slub. Wczesniej nie mialam szczescia w zwiazkach i dlatego tez nie myslalam na Sertaralina. Nieliczne badania dotyczące stosowania sertraliny u kobiet w ciąży w I trymestrze nie wykazują zwiększonego ryzyka wad wrodzonych. Stosowanie sertraliny w ciąży, zwłaszcza w jej późnym okresie, może wywołać u noworodków objawy odstawienia oraz objawy niepożądane – noworodka należy dokładnie obserwować. Ciąża w późnym wieku – odpowiada Lek. Marta Hat Wykazanie ciąży pozamacicznej na teście ciążowym – odpowiada Lek. Dariusz Zaryjewski Starania o dziecko: czy mogę być w ciąży? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Szczerze to wolałbym zostać matka w wieku 40 lat niz babcia :( Dla mnie mlodosc to czas na podrożę , imprezy,randki , poznawanie nowych ludzi a nie pieluchy . Skocz do zawartości Ciąża . Coraz więcej kobiet decyduje się na urodzenie dziecka po 35., a nawet 40. roku życia. Czy taka późna ciąża niesie ze sobą więcej zagrożeń zarówno dla matki, jak i dziecka? O problemach późnego macierzyństwa - wywiad z prof. dr. hab. med. Romualdem Dębskim, ginekologiem-położnikiem, endokrynologiem, kierownikiem II Kliniki Położnictwa i Ginekologii CMKP w Szpitalu Bielańskim w Warszawie. Coraz więcej kobiet decyduje się na urodzenie dziecka po 35., a nawet 40. roku życia. Czy taka późna ciąża niesie ze sobą więcej zagrożeń zarówno dla matki, jak i dziecka? Mówi się, że późne owoce są najsłodsze czy taka jest również późna ciąża? A urodzenie dziecka po 40. roku życia kobiety to coraz częstsze zjawisko. Czy to odnosi się również do macierzyństwa? Statystyczna polska mama rodzi pierwsze dziecko w 27. roku życia, ale rośnie liczba kobiet, które myślą o powiększeniu rodziny dopiero po czterdziestce. Co z medycznego punktu widzenia oznacza późne macierzyństwo? ROF. ROMUALD DĘBSKI: Jeśli spojrzeć na problem przez pryzmat biologii rozrodu, trzeba powiedzieć, że optymalny czas na rodzenie dzieci to ten, kiedy kobieta ma 18-20 lat. Patrząc jednak na to zagadnienie realnie, dla wielu kobiet na ciążę jest wtedy za wcześnie. To przecież czas, gdy młode kobiety zdobywają wykształcenie, rozpoczynają pracę zawodową i wcale nie myślą o macierzyństwie. Ale w wielu regionach świata rodzenie dzieci przez kilkunastoletnie dziewczęta jest normą. U nas nie, chociażby ze względu na niesamodzielność społeczno-ekonomiczną. Dlatego szczyt zdolności rozrodczych przypada u nas na okres 20–25 lat. Nie oznacza to jednak, że urodzenie pierwszego dziecka po 25. roku życia niesie ze sobą określoną liczbę zagrożeń. Z medycznego punktu widzenia przyjmuje się, że pierwsza ciąża po 35. roku życia to ciąża późna. O prawdziwie późnym macierzyństwie mówimy, gdy kobieta decyduje się na pierwsze dziecko po 40. roku życia. Jednak trzeba pamiętać, że nie tylko ta pierwsza, ale również kolejna ciąża po czterdziestce jest obarczona znacznie większym ryzykiem powikłań niż te wcześniejsze. Jakie argumenty przemawiają za wcześniejszym rodzeniem? Jest ich wiele. Ale najprostszy: większość kobiet po 40. roku życia jest mniej wydolna fizycznie niż wtedy, gdy miały 20 lat. W związku z tym trudniej im znieść obciążenia, które niesie ze sobą ciąża. Weźmy przykład obciążenia serca. W tygodniu ciąży serce musi przepompować 2-3 litry krwi więcej, co nie pozostaje bez wpływu na kondycję całego organizmu. Często słyszę od pacjentek, że w pierwszej ciąży czuły się doskonale, a teraz, po kilku latach, ciąża je wyraźnie bardziej męczy. Kolejny problem to ten, że u kobiet po 40. roku życia często występują choroby przewlekłe, np. nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2, które wpływają na przebieg ciąży i zwiększają ryzyko powikłań. Wreszcie trzeba pamiętać i o tym, że z wiekiem rośnie częstość ciąży mnogiej. Mam pełną świadomość tego, że kobieta, która późno zdecydowała się na dziecko, będzie szczęśliwa, że będzie miała bliźnięta. Ale dla nas, lekarzy, nie ma już tak wielu powodów do radości, ponieważ taka ciąża jest obarczona kilkakrotnie większym ryzykiem powikłań zarówno dla matki, jak i dzieci. Czy rzeczywiście wiek matki decyduje o jakości ciąży? I tak, i nie. Większość ciąż po 40. roku życia kończy się szczęśliwie, ale nie zawsze. Kiedy coś pójdzie źle, nie uda się donosić dziecka, dramat kobiety może być ogromny. Chociażby z tego powodu, że na drugą szansę jest już za późno. To najbardziej dramatyczne sytuacje w położnictwie. Ale późne ciąże mają też swój szczęśliwy koniec. W ubiegłym roku cztery Polki po 50. roku życia urodziły zdrowe dzieci. Nie odmawiam kobietom prawa do rodzenia dzieci po 35. czy 40. roku życia. Ale panie te powinny wiedzieć, że nawet gdy są zupełnie zdrowe, nie cierpią na choroby przewlekłe, ciąża może być nie tylko radosnym oczekiwaniem na dziecko. Do niedawna używano nieeleganckiego określenia „stara pierworódka”, odnoszącego się do kobiet, które pierwsze dziecko rodziły po 30. roku życia. Z punktu widzenia biologii 25 lat to optymalny czas na pierwsze dziecko. Obecnie przeciętny wiek rodzenia pierwszego dziecka to 27-28 lat. Określenia „stara pierwiastka” (nie ma chyba delikatniejszego określenia) używa się w odniesieniu do pań, które pierwszy poród odbywają po 35. roku życia. O kobiecie rodzącej po 40. roku życia mówi się czasem „mama last minute”. Nie lubię tych określeń, ale one funkcjonują i warto wiedzieć, co oznaczają. A bardziej konkretnie? No dobrze. Przede wszystkim o wiele łatwiej zajść w ciążę, mając 20 lat niż wtedy, gdy ma się 40. Innym problemem może być poród. Zwykle po 35. roku życia trwa on dłużej i jest trudniejszy, bardziej obciążający dla kobiety. Jedną z przyczyn jest obniżona elastyczność tkanek, co przekłada się na trudności z rozwarciem szyjki macicy. W położnictwie mówimy wtedy o braku postępu porodu, czyli sytuacji, kiedy wiek kobiety stanowi przeszkodę w urodzeniu dziecka. Koronnym argumentem przeciwko bardzo późnemu macierzyństwu jest większe ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych, np. zespołu Downa. Upraszczając – im starsza matka, tym większe ryzyko wystąpienia tej wady. Ok. 30. roku życia ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wynosi 1:1000. Nie oznacza to jednak, że dzieci z wadami chromosomalnymi nie rodzą kobiety młode. Co dalej? Po 35. roku życia wzrasta ryzyko zatrucia ciążowego i wystąpienia cukrzycy ciężarnych. Oczywiście umiemy sobie radzić z takimi problemami, dzięki czemu ciąża i poród najczęściej kończą się szczęśliwie. Ale trzeba pamiętać, że nie zawsze możemy zapanować nad powikłaniami. Czy na przebieg ciąży ma wpływ wiek ojca? Na szczęście nie. Zwolennicy późnego macierzyństwa chętnie przytaczają wiek matki Jana Sebastiana Bacha, genialnego kompozytora, który urodził się, gdy miała ona 47 lat. Ale podobno częściej geniusz dziecka łączy się z dojrzałym wiekiem ojca, a nie matki. W organizmie zdrowego mężczyzny stale powstają nowe, pełnowartościowe plemniki, zdolne do zapłodnienia jajeczka. Plemniki tworzą się przez całe życie dorosłego mężczyzny. Plemnik dojrzewa ok. 100 dni. A więc u mężczyzny mającego 40 lat i 3 miesiące plemnik, który może brać udział w zapłodnieniu, powstał, gdy miał on 40 lat. Kobieta rodzi się z określoną liczbą jajeczek i nie ma sposobu, aby zwiększyć ich liczbę. Komórki jajowe powstają w okresie życia wewnątrzmacicznego, więc są starsze niż same kobiety, których wiek liczy się od chwili narodzin. Z wiekiem podlegają one selekcji, dojrzewają i albo powstaje z nich nowe życie, albo giną. Z czasem też komórki jajowe wymagają znacznie większej stymulacji hormonalnej, aby mogły się w pełni rozwinąć. Komórki jajowe, które dojrzewają i owulują u kobiety w wieku 40-45 lat, częściej niż u młodych kobiet mają nieprawidłowości genetyczne. A ryzyko poronień także wzrasta z wiekiem? Tak, i to bardzo wyraźnie. Im większe ryzyko wad chromosomalnych, tym większe ryzyko poronień. Po 40. roku życia kobiety ronią ponad 40 proc. ciąż, po 45. – połowę. Czy dzieci urodzone przez dojrzałe mamy są słabsze, mają niższą wagę urodzeniową? Jeśli w ciąży nie rozwinęła się żadna patologia, dzieci rodzą się zdrowe. Powiem więcej. Dzieci urodzone przez dojrzałe kobiety są zazwyczaj staranniej pielęgnowane, mają stwarzane często lepsze warunki do rozwoju, podobno rzadziej chorują. Wróćmy jeszcze do samego porodu. Powiedział Pan, że u dojrzałej kobiety jest on trudniejszy. Czy panie te rodzą siłami natury, czy też decydują się na cesarskie cięcie? To sprawa indywidualna. Ale statystyki potwierdzają, że u większości takich mam ciążę rozwiązuje się poprzez cesarskie cięcie i ma to swoje uzasadnienie medyczne. Często mamy do czynienia z nieprzygotowaną do porodu szyjką macicy, jej ograniczonymi możliwościami do rozwierania się. Ale trzeba spojrzeć na to jeszcze inaczej. Poród przez cesarskie cięcie jest łatwiejszy do kontrolowania, monitorowania jego przebiegu niż ten odbywający się siłami natury. Poza tym powszechnie uważa się, choć nie jest to do końca prawda, że dzieci, które przyszły na świat poprzez cesarskie cięcie, mają mniej problemów zdrowotnych. Więc panie, które najprawdopodobniej będą rodziły tylko jeden raz po czterdziestce, często naciskają na zakończenie ciąży cięciem cesarskim. Często słyszy się, że późna ciąża odmładza kobietę, odsuwa procesy starzenia się. Czy to prawda? Ciąża nie odmładza biologicznie kobiety. Każda, niezależnie od wieku kobiety, jest dużym obciążeniem, potężnym wysiłkiem dla jej organizmu. Nie chciałbym, aby odczytano to, że jestem przeciwnikiem rodzenia dzieci. Ale nie oszukujmy się, kobieta, która urodzi kilkoro dzieci, ma bardziej wyeksploatowany organizm niż ta, która w ogóle nie rodziła. Jednak to wcale nie znaczy, że jest zdrowsza. Inną sprawą jest psychologiczny aspekt późnego rodzicielstwa. Sam mam 4-letniego syna i kiedy jestem w przedszkolu, wśród młodszych niż ja rodziców, czuję się o wiele młodziej. Nabieram energii, muszę dbać o swoją kondycję, być na bieżąco z nowinkami zabawkarskimi itd. Sądzę, że podobnie odczuwają to kobiety. Często słyszę od swoich pacjentek, że po urodzeniu dziecka czują się spełnione, w pełni kobiece. Rozumiem to i cieszę się razem z nimi. Jednak moje już wieloletnie doświadczenie zawodowe podpowiada, aby namawiać panie do wcześniejszego macierzyństwa, kiedy ciąża nie niesie ze sobą tylu zagrożeń zarówno dla kobiety, jak i dla dziecka. Mieszkanie, kariera zawodowa – to są ważne argumenty, aby nie rodzić dzieci zaraz po skończeniu studiów. Ale lepiej nie odkładać tego w nieskończoność. W biologii, także tej, która nas dotyczy, wszystko ma swój czas i warto z niego korzystać. Badania prenatalne Obecnie w każdej ciąży, niezależnie od wieku, na podstawie badania ultrasonograficznego i czasami oznaczeń biochemicznych powinno się ocenić indywidualne ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych. Jeżeli badania te wskazują na wysokie ryzyko, sugeruje się celowość wykonania badania inwazyjnego – amniopunkcji, biopsji kosmówki, w wybranych sytuacjach pobrania próbki krwi dziecka. Ale z drugiej strony prowadziłem wiele ciąż kobiet po 40. roku życia, u których nie było uzasadnienia do wykonywania takich badań. miesięcznik "Zdrowie" Toczeń – jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną która w 90% dotyczy kobiet. Układ immunologiczny zapewnia przeciwciała które chronią nas przed wirusami bakteriami i innymi szkodliwymi mikroorganizmami. W przypadku tocznia dochodzi do ataków własnych komórek przez przeciwciała, to może powodować stan zapalny wielu narządów w tym nerek, skóry, stawów, serca i komórek krwi. Zapalenie może prowadzić do przewlekłego bólu, uszkodzenia nerek i uszkodzenia narządów wewnętrznych Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu tocznia notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Toczeń jest chorobą przewlekłą która pojawia się i przechodzi dając zaostrzenia oraz remisje. Większość ludzi cierpi na łagodne objawy tocznia i po okresach zaostrzenia przychodzi remisja. Do najczęstszych objawów należą – zmęczenie, gorączka, wysypka, bóle stawów, obrzęki, wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło i szybka utrata masy ciała. Po zaostrzenia objawów najczęściej przychodzi remisja. W wielu przypadkach dochodzi do zajęcia płuc oraz nerek. Istnieją cztery główne typy tocznia należą do nich Toczeń rumieniowaty układowy – jest to najbardziej powszechna postać tocznia ma negatywny wpływ na wątrobę, nerki, skórę, stawy oraz naczynia krwionośne przebieg choroby jest nieprzewidywalny. Zaostrzenia pojawiają się na przemian z remisjami Toczeń rumieniowaty ogniskowy – ten typ tocznia wpływa przede wszystkim na skórę powodując czerwone zmiany głównie na twarzy i uszach oraz głowie. Występuje u 10% pacjentów. Toczeń polekowy – może wystąpić u pacjentów przyjmujących niektóre leki takie jak leki na nadciśnienie oraz choroby serca czy antybiotyki. Gdy podawanie leku jest zatrzymane objawy choroby ustępują. Niektóre objawy tocznia polekowego pokrywają się z objawami tocznia rumieniowatego. Należą do nich bóle mięśni, bóle stawów, objawy grypopodobne, zapalenie błony surowiczej Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Ogólnoustrojowy toczeń noworodków – jest to bardzo rzadkie schorzenie występujące u dwóch procent dzieci rodzonych przez kobiety które mają toczeń. Przeciwciała mogą przenikać przez łożysko i powodować stan zapalny skóry lub zmiany u serca dziecka. Dziecko zwykle rodzi się zdrowe ale w pierwszych tygodniach życia może pojawić się u niego wysypka. Toczeń zwykle ustępuje pomiędzy 3-6 miesiącem życia. Ciężkie przypadki tocznia noworodkowego mogą powodować problemy z sercem w tym wrodzony blok serca. Objawy tocznia podczas ciąży Toczeń może wykazywać zaostrzenia w szczególnie w trzecim trymestrze ciąży. Natomiast w całej reszcie przebu ciąży toczeń może mieć łagodny przebieg dając najczęstsze objawy takie jak zapalenie stawów, wysypka oraz zmęczenie. Ważne jest rozróżnienie tocznia od normalnych zmian w organizmie które regularnie występują w czasie ciąży. Na przykład ból stawów może być spowodowany nie tylko przez ciążę ale przez wzrost wagi oraz przesunięcie środka ciężkości. Bardzo często wraz ze wzrostem wagi dochodzi do drastycznego wypadania włosów u kobiet po porodzie chociaż utrata włosów jest jednym z objawów aktywnego tocznia w przypadku ciąży jest to najprawdopodobniej spowodowane hormonami. Powikłania toczeń podczas ciąży Kobiety z toczniem w czasie ciąży są narażone na ryzyko rozwoju pewnych komplikacji. Jeśli kobieta zajdzie w ciąże podczas gdy toczeń był w aktywnej fazie komplikacje są o wiele bardziej prawdopodobne: 1. Stan przedrzucawkowy – około 13% kobiet z toczniem cierpi z powodu wysokiego ciśnienia krwi oraz mają białko w moczu. Objawy te wskazują na poważny stan zwany przedrzucawkowym i wymaga natychmiastowego leczenia. Stan przedrzucawkowy wpływa na 3 do 9% kobiet w ciąży i kobiet cierpiących na choroby nerek związane z toczniem rumieniowatym (zapalenie nerek), stanowią grupę wysokiego ryzyka stanu przedrzucawkowego. 2. Poronienia – około 25% ciąż kończy się poronieniem w przebiegu toczniem. 3. Poród przedwczesny – około 25% dzieci urodzonych przez matki z toczniem są to wcześniaki. Przyczyną przedwczesnego porodu jest nie tylko sama choroba ale i leki. które są powszechnie stosowane w leczeniu tocznia. 4. Naruszenie wzrostu płodu – dzieci matek z toczniem są narażone na większe ryzyko wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu co oznacza, że dziecko może być znacznie mniejsza niż oczekiwano. Lekarz może zdiagnozować zaburzenia płodu za pomocą ultradźwięków. Wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu występuje u około 15% ciąż z toczniem. 5. Tworzenie skrzepowy w łożysku – u niektórych kobiet podczas ciąży, toczeń tworzy przeciwciała, które prowadzą do tworzenia się skrzepów krwi (skrzepy) w łożysku. Te skrzepy utrudniają prawidłowy wzrost i funkcjonowanie łożyska. Gdy dziecko potrzebuje niezbędnych składników odżywcze pobieranych przez łożysko, obecność w nim skrzepów krwi może spowolnić wzrost dziecka. Około 5% dzieci urodzonych przez matki z toczniem również cierpi na toczeń. Jest to spowodowane obecnością przeciwciał anty-ro i anty-la u noworodków które przedostały się do nich przez łożysko matki. Zazwyczaj toczeń noworodkowy ustępuje do 6 miesiąca życia. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że u dziecka z toczniem noworodkowym w późniejszym okresie życia rozwinie się toczeń rumieniowaty. W niektórych przypadkach dziecko może urodzić się z wadami serca, jednak jest to wada uleczalna, Jeżeli kobieta urodziła dziecko z toczenim noworodkowym prawdopodobieństwo, że i następne dziecko będzie miało tą chorobę wynosi około 25%. Badania dla kobiet w ciąży z toczniem W jaki sposób dbać o ciążę w czasie tocznia? Toczeń jest uważany za chorobę wysokiego ryzyka u kobiet w ciąży dlatego kobiety będą musiały mieć ściśle monitorowane zdrowie oraz będą musiały bardzo często odwiedzać lekarza. Najczęściej wykonuje się następujące badania: – badania krwi – badając krzepliwość krwi – regularne pomiary ciśnienia krwi w celu sprawdzenia kobiety pod kątem nadciśnienia indukowanego przez ciążę – badanie moczu w celu wykrycia śladowych ilości białka – USG w celu monitorowania rozwoju dziecka – badanie Dopplera aby upewnić się czy istnieje prawidłowy przepływ krwi przez pępowinę szczególnie w trzecim trymestrze ciąży – monitorowane płodu by sprawdzić czy puls dziecka jest prawidłowy i czy nie istnieje oznaka bloku serca u dziecka zwykle spowodowanych przez przeciwciała Czy mogę zażywać leki w czasie ciąży? Jeżeli nie wystąpiło u ciebie zaostrzenie w trakcie tocznia które uderzyło na stawy możesz przyjmować niesteroidowe leki przeciwzapalne takie jak Ibuprofen. Jednak w przypadku ciąży lekarz nie zalecać stosowania tych leków. W przypadku ciąży która jest młodsza niż trzeci trymestr szczególnie w trzecim trymestrze ciąży stosowanie leków niesteroidowych przeciwzapalnych może być toksyczne dla dziecka. Kortykosteroidy mogą być stosowane miejscowo w postaci maści w celu leczenia wysypki oraz wewnętrznie lub w iniekcji najczęściej. stosowanym kortykosteroidem jest Prednizolon. Jest to bardzo skuteczny lek zmniejszający zapalenie oraz łagodzący ból stawów i mięśni oraz zmęczenie. Należy pamiętać aby nie przekraczać dawki zalecanej przez lekarza. Prednizolon w niskim stężeniu nie przenika przez łożysko więc nie ma ryzyka uszkodzenia płodu w szczególnie w okresie 14 tygodnia ciąży. Stosowanie kortykosteroidów w późniejszych stadiach ciąży może zwiększać ryzyko wystąpienia nadciśnienia oraz cukrzycy spowodowanej przez ciążę. Jednak niektóre kortykosteroidy stosuje się w późnym okresie ciąży w celu przyspieszenia rozwoju płuc dziecka – jeżeli podejrzewa się że dziecko urodzi się przedwcześnie duże stężenia kortykosteroidów przenikają przez łożysko. Leki przeciwmalaryczne są bardzo skuteczne w zmniejszaniu stanów zapalnych i uszkodzenie skóry w przebiegu tocznia. Leki te uważane są za bezpieczne podczas ciąży. Leki immunosupresyjne takie jak myklosporyna oraz azathioprine mogą być również stosowane w okresie ciąży. Inne leki immunosupresyjne antymetabolity i środki cytostatyczne takie jak metotreksat i cyklofosfamid mogą być szkodliwe dla dzieci i nie należy ich stosować w czasie ciąży. Czytaj więcej o toczniu: Odkąd w sieci pojawiły się informacje, że Cameron Diaz jest w ciąży fani nie zostawiają na aktorce suchej nitki. Wszystko za sprawą… jej wieku! 45-letnia aktorka po raz pierwszy zostanie mamą. Dziś dojrzałe macierzyństwo nie wydaje się niczym szokującym, ale jak widać, znalazła się taka grupa osób, której ewidentnie to przeszkadza. Diaz nie jest jednak wyjątkiem! Polecamy: Cameron Diaz kończy dziś 45 lat! Jak aktorka zmieniała się na przestrzeni lat? oraz: Cameron Diaz i Benji Madden WZIĘLI ŚLUB! Kasia Struss o macierzyństwie, nowej życiowej roli i córeczce Alice Cameron Diaz jest w ciąży! Niebawem macierzyństwo po czterdziestym roku życia stanie się normą. Mimo to wciąż wzbudza kontrowersje. Tak jest w przypadku najnowszych doniesień zza oceanu. O tym, że Cameron Diaz jest w ciąży plotkowano już pod koniec ubiegłego roku. Aktorka od trzech lat nie zagrała w żadnym filmie, nie widać jej było również na żadnych rozdaniach nagród czy filmowych premierach. Mówiono, że aktorka zmaga się z problemami psychicznymi. Wielokrotnie udawała się na terapie, która miała jej pomóc z pogłębiającą się depresją. Zły stan zdrowia Cameron Diaz, według zagranicznych serwisów, nasilił się, ponieważ od dwóch lat Cameron wraz z mężem Benjim Maddenm starała się o dziecko. Jeśli założę kiedyś rodzinę, to tak będzie, po prostu się to wydarzy. Może będę też wtedy miała dzieci, ale na pewno nie urodzę ich dlatego, że ktoś tego ode mnie oczekuje”, powiedziała kilka lat temu w wywiadzie. Bycie mamą stało się dla Diaz priorytetem. Jak donoszą zagraniczne serwisy, marzenie aktorki właśnie się spełniło! Fot. FORUM Polecamy: Zielona kuchnia, złote zlewy, meble na zamówienie - tak mieszka Cameron Diaz. Teraz możesz i Ty oraz: Na trzy lata zniknęła z show-biznesu. Czy przez problemy psychiczne Cameron Diaz zakończy swoją karierę? Być mamą po 40. Czy to za późno? Tym samym Cameron Diaz dołączyła do grona gwiazd, które zostały mamami po 40-tce. Na aktorkę wylała się fala hejtu. Jedni gratulują Diaz ciąży, inni wręcz przeciwnie - krytykują, że zdecydowała się na dziecko w tam późnym wieku. Przypomnijmy, że jeszcze dwadzieścia lat temu ciąża po 35 roku życia była rzadkością. Podobno prawie 10 % ciężarnych kobiet to kobiety po czterdziestce. Halle Berry pierwsze dziecko urodziła, mając 42 lata, drugie 47 lat. Do grona mam po 40-stce należy także Uma Thurman (42 lata) , Nicole Kidman i Salma Hayek (miały po 41. lat, gdy urodziły pierwsze dziecko) czy Monica Bellucci (miała 45 lat, gdy zdecydowała się na drugie dziecko). Ten trend jest już bardzo widoczny nie tylko u zagranicznych, ale i polskich gwiazd. Katarzyna Figura urodziła swoją pierwszą córkę, mając 40 lat, teraz drugiego dziecka spodziewa się Magda Mołek (ma 41 lat). Mamą w wieku 40 lat została także Katarzyna Dowbor. „Urodzenie dziecka w późnym wieku jest czymś fantastycznym. Masz już wtedy zapewnioną pozycję zawodową. Nie musisz nikomu udowadniać, że jesteś dobra, nie musisz się z nikim ścigać. Masz czas, pieniądze i możesz skupić się na dziecku”, twierdzi dziennikarka. Podobnego zdania jest także dr Małgorzata Lesińska-Sawicka, autorka książki Późne macierzyństwo. Studium socjomedyczne: „Chcą najpierw ustabilizować pozycję zawodową i finansową. Najpierw dom, stanowisko, a dopiero potem dziecko. Chcą, by miało ono zapewniony dobrobyt”, mówi. Cameron Diaz nie jest więc wyjątkiem od reguły. Aktorka na szczęście hejtem się nie przejmuje. By jednak uniknąć nadmiernego zainteresowania prasy, gwiazda rzadko pokazuje się publicznie, a wszelkie informacje ze swojego życia prywatnego stara się zachować tylko dla siebie. Polecamy: Eva Longoria jest w ciąży! Gwiazda „Gotowych na wszystko” zdradziła płeć dziecka! Za stara na macierzyństwo? Jak pisze autorka licznych książek, Elizabeth Gregory, z macierzyństwem „możesz czekać tak długo, aż poczujesz, że jesteś gotowa, by być dobrą mamą”. Kiedy więc jest odpowiedni moment, by zostać mamą? „To powinna być indywidualna decyzja każdej kobiety. Ja chyba zbyt późno urodziłam syna”, mówiła w jednym z wywiadów Anna Korcz, która urodziła syna, mając 41 lat. Małe dzieci wymagają szczególnej uwagi, koncentracji i opieki. Cały czas trzeba pracować na pełnych obrotach. Nie zawsze jest to łatwe zadanie. Anna Korcz wprost wyznała, że nie zawsze jest w stanie spełnić prośbę syna, by np. zrobić z nim fikołka. „Nie dam rady. Boję się, że się połamię. Pan Bóg dobrze to wszystko zorganizował. Kobieta w moim wieku nie powinna już mieć dzieci. Już nie ma się tyle sił co w młodości”, mówi, po czym natychmiast dodaje: „Ale ani przez chwilę nie żałuje swojej decyzji. Dziecko to wielka radość i wielka miłość”. Fot. East News Zobacz także: To był prawdziwy „baby boom” w show-biznesie! Zobacz, które dzieci gwiazd przyszły na świat w 2017 roku! EKSKLUZYWNE VIDEO! oraz: Bellucci, Dion, Skrzynecka... poznajcie gwiazdy dojrzałego macierzyństwa [quote name='Quetzalcoatl']Jakieś trzy dni temu się wypuściła na randkę, więc jakoś tak to wygląda. O tak, sterylizację mi polecono, ale obawiam się krojenia i anastezjologicznych przygód. Sucz już posunięta w latach, a i rekonwalescencja nie jest najprzyjemniejsza - i boli i się paprze. Natomiast leki spędzające - owszem dziś sie dowiedziałam, że istnieje jakaś nowa generacja, która nie czyni zagrożenia ropomaciczem, ale też, że owszem, stosuje się, ale nie wiele wiadomo o innych skutkach ubocznych. Kusi żeby ponosiła, jest jedno, mogłoby być i drugie w chałupie, natomiast rozsądek podpowiada - nie te lata na pierwsze dziecięta...[/quote]Ja kiedy stosowałam ok 20 lat temu takie zastrzyki, gdy pies pokrył mi przypadkowo suczkę. Suka póżniej miała szczeniaki, żadnego ropomacicza nie było i żyła 13 lat, co jak na buldożki jest sporo -Reklama- Jeszcze kilkadziesiąt, a nawet kilkanaście lat temu ciąża po 40. roku życia należała do rzadkości. Obecnie nie jest to już ewenement, a kobiety decydują się na pierwsze lub kolejne dziecko w coraz późniejszym wieku. Postęp medycyny pozwala w takich przypadkach na bezpieczne donoszenie ciąży i jej rozwiązanie, ale późna ciąża powinna być świadomie zaplanowana i odpowiednio prowadzona. Dowiedz się, jakie ryzyko niesie ze sobą ciąża w późnym wieku i jak ograniczyć je do planowanie ciąży w późnym wiekuNie każda ciąża jest planowana, jednak po 35. roku życia warto się do niej świadomie przygotować. Wprawdzie szansę na poczęcie znacząco wówczas maleją, ale nadal jest to możliwe – tak długo, jak u kobiety pojawiają się cykle owulacyjne, a więc także w okresie klimakterium. W tym czasie przypadkowe zajście w ciążę jest nawet bardziej prawdopodobne, ponieważ zmienia się długość cykli i stają się one nieregularne, więc trudniej jest stosować naturalne metody antykoncepcji. Dojrzałe kobiety, które planują dziecko, powinny włączyć do diety produkty stanowiące źródła witaminy B6 i magnezu, które zwiększają wydzielania progesteronu, co zwiększa szanse na zapłodnienie. Na kilka miesięcy przed planowanym zajściem w ciążę zaleca się stosować dietę zawierającą produkty bogate w żelazo, kwas foliowy oraz kwasy omega-3. Rekomendowana jest również, po konsultacji z lekarzem, suplementacja tych składników diety dla przyszłych mam w każdym wiekuPrzyszłym mamom zaleca się suplementowanie niektórych składników odżywczych, żelaza, kwasu foliowego i niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3. Decyzję o ilości suplementowanych składników powinien podjąć lekarz na podstawie wyników Kwas foliowy jest niezbędny do prawidłowego rozwoju cewy nerwowej płodu i konieczny zwłaszcza w I trymestrze, dlatego zaleca się uzupełniać go już na etapie planowania ciąży1. Badania wykazały, że co druga kobieta w Polsce może nieprawidłowo przyswajać kwas foliowy2, dlatego eksperci zalecają, aby stosować złożone źródło folianów, w którym oprócz kwasu foliowego jest również wysoko przyswajalna aktywna forma folianu3. Żelazo umożliwia prawidłową produkcję czerwonych krwinek i hemoglobiny oraz pomaga w prawidłowym transporcie tlenu w organizmie. Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników zaleca, by suplementy z kwasami omega-3, w tym DHA, przyjmować na etapie planowania ciąży, przez cały czas jej trwania oraz w czasie karmienia piersią w ilości 600 mg dziennie, a w przypadku ciąży po 35. roku życia, kiedy ryzyko przedwczesnego porodu jest wyższe – 1000 mg dziennie4. Spożywanie kwasu dokozaheksaenowego (DHA) przez matkę wspomaga prawidłowy rozwój oczu i mózgu u płodu i niemowląt karmionych piersią5. Suplementowana porcja kwasów omega-3 zawsze powinna zostać skonsultowana z lekarzem prowadzącym ciążę. Eksperci zalecają również, aby zwracać uwagę na źródło DHA. Bezpiecznym źródłem są np. algi hodowane w kontrolowanych warunkach poza zanieczyszczonymi zbiornikami wyborem dla mam w każdym wieku będą suplementy diety Omegamed. Dla kobiet planujących ciążę i w ciąży będą to preparaty wieloskładnikowe z DHA, witaminą D, folianami, jodem takie jak Omegamed Optima START i Omegamed Optima FORTE. Dodatkową porcję czystego DHA zapewnią preparaty Omegamed Pregna. Zawarte w nich DHA jest pozyskiwane z alg morskich hodowanych w kontrolowanych warunkach z dala od zanieczyszczonych diety nie mogą być stosowane jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Zrównoważona dieta i zdrowy tryb życia są istotne dla zachowania spożycie kwasu foliowego zwiększa poziom folianów u matki. Niski poziom folianów u matki jest czynnikiem ryzyka rozwoju wad cewy nerwowej u rozwijającego się płodu. Dla kobiet w wieku rozrodczym korzystny efekt występuje w przypadku codziennego uzupełniającego spożycia dawki wynoszącej 400 µg kwasu foliowego przez co najmniej jeden miesiąc przed poczęciem i maksymalnie trzy miesiące po A. i wsp. Archives of Perinatal Medicine 19(1), 12-18, R. Paszkowski T. Wielgoś M. Stosowanie złożonych źródeł folianów w profilaktyce wad cewy nerwowej oraz innych zaburzeń spowodowanych niedoborami folianów w okresie planowania ciąży i w ciąży. Standardy Medyczne profilaktyka zdrowotna Nr 1. Tom 1. Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników dotyczące suplementacji u kobiet ciężarnych, kobiet ciężarnych i matek karmiących korzystne działanie występuje w przypadku spożywania 200 mg DHA dziennie ponad zalecane dzienne spożycie kwasów tłuszczowych omega-3 dla dorosłych, tj.: 250 mg DHA i kwasu eikozapentaenowego (EPA).Artykuł zewnętrzny

ciąża w późnym wieku forum