Objawy alergii u niemowlaka; Alergia pokarmowa może pojawić się już niedługo po urodzeniu lub towarzyszyć rozszerzaniu diety niemowlęcia, jednak większość tego typu problemów mija po skończeniu przez dziecko wieku 3 lat. Typowe objawy alergii u niemowlaka w odpowiedzi na alergen pokarmowy to między innymi kolki, ulewanie pokarmu, gazy i niechęć do jedzenia, a także problemy z Objawy alergii pokarmowej u kota i metody jej rozpoznania Alergia pokarmowa u kota może objawiać się na różne sposoby, a niektóre z nich mogą być mylące i trudne do zinterpretowania. Do najczęstszych objawów alergii pokarmowej należą: świąd, zaczerwienienie skóry, uporczywe drapanie, wypadanie sierści, nadmierne wydzielanie Przez długi czas szukasz dla psa lub kota idealnej karmy. Czytasz etykiety chodząc po różnych sklepach, a wszystko po to aby Twój pupil dostawał to co najlepsze. Gdy w końcu znajdujesz odpowiednią karmę, zwierzak po tygodniu zaczyna się drapać. Znasz to? W takim razie możliwe, że alergia pokarmowa u psa lub kota nie jest Ci obca. Podawanie karmy z zawartością zbóż nie jest jednak wskazane nawet w przypadku kotów, u których nie pojawiają się problemy alergiczne. W żadnym wypadku nie należy sugerować się tym, że zwierzę z chęcią i apetytem zjada tego typu karmę – wiele produktów tego typu zawiera różnego rodzaju polepszacze (np. sztuczne aromaty W przypadku psów z wrażliwą skórą, świąd czy intensywne drapanie mogą być objawem reakcji alergicznej. Przeczytaj, aby dowiedzieć się więcej na temat chorób alergicznych skóry u psów i sposobów ich leczenia. U psów często spotykane są problemy z nadwrażliwą skórą, które mogą wynikać z uczulenia na pewne składniki Niezborność ruchowa u kota. Jeśli Twój kot chwieje się podczas chodzenia, może to być ataksja (niezborność ruchowa). Niezborność ruchowa u kota (zwana również ataksją) jest objawem – to znaczy reakcją organizmu na pierwotną przyczynę. W tym artykule omówiono przyczyny występowania ataksji u kotów oraz rokowania. . Przejdź do zawartości O mnieKontakt AktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodzieła Alergia pokarmowa u psów Pokaż większy obrazek Alergia pokarmowa u psów. Częstość występowania alergii pokarmowej u psów według badań wynosi od 14 – 33 % i może rozwinąć się w każdym wieku jednak według jednego z badań u 33 % zaczyna się u psów w wieku poniżej jednego roku . Alergia pokarmowa może wystąpić u każdego psa ale szczególnie predysponowane wydają się być West Highland white teriery , owczarki niemieckie, rhodesian ridgebacki, boksery, shar peie, labradory i mopsy. Określanie alergii pokarmowej. Niepożądane reakcje pokarmowe to reakcje immunologiczne (alergia pokarmowa lub nadwrażliwość) lub nieimmunologiczne (nietolerancja pokarmowa) na składniki diety. Alergia pokarmowa jest nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną zachodzącą po ekspozycji na działanie danego składnika spożywczego; najczęściej odpowiedzialnymi za alergię są glikoproteiny <70 kDa ale mogą być również węglowodany, barwniki, środki zapachowe i środki konserwujące. U psów z alergią pokarmową objawy występują niezależnie od pory roku, po podaniu leków sterydowych nie zawsze jest poprawa, pies może wykazywać problemy ze strony przewodu pokarmowego –u ok. 50 % psów występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Jeśli wasz pies wykazuje objawy ze strony przewodu pokarmowego , takie jak zwiększenie częstości wydalania stolca (normą u dorosłego psa jest 3 razy dziennie ) , wzdęcia, gazy, zła jakość stolca, wymioty, anoreksja, nadmierne lizanie np. podłóg należy skontaktować się z lekarzem i dietetykiem ponieważ mogę one sugerować alergię pokarmową. Psy mogą wykazywać również zmiany dermatologiczne w okolicach pyska, łap, pach, pachwin, krocza, często obserwowanym objawem jest zapalenie uszu , czasami tylko jednostronne , psy mogą mieć nawracające zapalenia skóry, świąd. Postawienie ostatecznej diagnozy nie zawsze jest łatwe ponieważ objawy alergii pokarmowej często są takie same jak atopii, a często obie choroby mogą występować jednocześnie. U niektórych psów z atopowym zapaleniem skóry alergeny pokarmowe wywołują chorobę, która określa się jako atopię wywołaną pokarmem. Wiele psów z atopią korzystnie reaguje na odpowiednio dobraną dietą przez specjalistę , ma mniej nawrotów. Alergia pokarmowa – mechanizm działania. Błony śluzowe przewodu pokarmowego to miejsce kontaktu organizmu ze środowiskiem zewnętrznym, poprzez przyjmowany pokarm, dlatego są one narażone na wpływ różnych czynników zewnętrznych, w tym mikroorganizmów, zarazków chorobotwórczych. U zdrowych zwierząt przewód pokarmowy rozróżnia składniki odżywcze od potencjalnie szkodliwych substancji, czy też patogenów. Za odporność w przewodzie pokarmowym jest przede wszystkim odpowiedzialna tkanka limfatyczna związana z jelitami (GALT). „System odpornościowy błon śluzowych przewodu pokarmowego, tworzący lokalną odporność, jest także zasadniczym elementem całego układu odpornościowego. „ W skład układu GALT wchodzi tkanka limfatyczna związana z błonami śluzowymi, w której można wyróżnić skupiska grudek limfatycznych, samotne grudki limfatyczne oraz pojedyncze limfocyty , komórki plazmatyczne. Przyjmuje się, że poza błoną śluzową przewodu pokarmowego miejscami efektorowymi GALT są śródnabłonkowe limfocyty, a także zorganizowane struktury limfatyczne, takie jak kępki Peyera, węzły chłonne, izolowane grudki chłonne i ukryte krypty. Tolerancja pokarmowa / rozpoznawanie antygenów rozpoczyna się już po urodzeniu, ponieważ pokarmy są potencjalnymi antygenami , aby umożliwić wchłanianie małych peptydów, aminokwasów i innych składników odżywczych. Reakcja alergiczna na pokarm sugeruje wadę tolerancji pokarmowej związanej z układem GALT, barierę śluzówkową czy też ogólnoustrojową odpowiedzią immunologiczną. W celu rozpoznawania i eliminacji obcych antygenów musi być obecna normalna bariera śluzówkowa i normalne poziomy IgA, ponieważ to jest pierwsza linia obrony. Trawienie powoduje rozpad białka na wolne aminokwasy i małe peptydy, które są słabymi antygenami. Podczas słabego trawienia dochodzi do powstawania dużych polipeptydów i resztkowych białek antygenowych, które są wysoce reaktywne w jelitach i aktywują układ odpornościowy. Hydrolizaty białkowe <10 000 daltonów rzadziej wywołują reakcję alergiczną dlatego w diecie eliminacyjnej wykorzystuje się diety zawierające hydrolizaty białkowe . „Podejrzewa się, że alergia pokarmowa obejmuje reakcje typu I, II, III, IV i V, co jest jednym z powodów, dla których badanie surowicy pod kątem alergii pokarmowej jest nieprawidłowe! „ Warto pamiętać, że alergia pokarmowa u pacjentów ze zwiększoną przepuszczalnością przewodu pokarmowego może utrwalać chorobę zapalną jelit (IBD), jednak nie może być główną przyczyną IBD. Diagnostyka alergii pokarmowej. Na czym polega dieta eliminacyjna . Musicie wiedzieć, że przeprowadzenie pełnej diagnostycznej próby diety eliminacyjnej i prowokacyjnej to proces czterofazowy – eliminacja, prowokacja, potwierdzenie i identyfikacja , trwający kilka miesięcy. Dieta eliminacyjna jest ustalana przez specjalistę po wcześniejszym szczegółowym wywiadzie z opiekunem, prześledzeniu historii diety a także szczegółowej analizie historii choroby. Dietę eliminacyjną nazywa się również hipoalergiczną, określenie karma hipoalergiczne jest jednak często nadużywane przez producentów karm. Do diagnostycznej próby eliminacyjnej i prowokacyjnej powinna być odpowiednio wybrana dieta spośród 3 kategorii : weterynaryjna dieta lecznicza o ograniczonej ilości składników (OTC) , weterynaryjna dieta lecznicza z hydrolizowanym białkiem lub kompletna i zbilansowana dieta gotowana w domu. Jest wiele dostępnych diet o ograniczonej zawartości składników jednak badania wykazały, że niektóre są zanieczyszczone krzyżowo przez niezdeklarowane na opakowaniu potencjalne alergeny. Natomiast w przypadku terapeutycznych diet eliminacyjnych weterynaryjnych producent wykonuje test immunoenzymatyczny (ELISA) lub łańcuchową reakcję polimerazy (PCR) pod kątem zanieczyszczeń białkami w trakcie i przy produkcie końcowym, podczas gdy diety o ograniczonej zawartości OTC nie wykonują takich badań. Warto o tym pamiętać , ponieważ wiele karm jest reklamowanych jako hipoalergiczne bo nie zawierają np. zbóż czy kurczaka a niestety brak zbóż czy kurczaka w karmie nie daje gwarancji, że karma nie wywoła alergii u psa. Wiele takich karm nie zawiera nawet jednego źródła białka tylko wiele , które mogą być czynnikiem wywołującym alergię, do tego jak wspomniałam mogą być zanieczyszczone krzyżowo. Z własnej praktyki w ustalaniu diet mogę powiedzieć, że czasami znalezienie nowego źródła białka dla pacjenta nie jest takie łatwe . Mam wielu pacjentów, u których opiekunowie podawali swoim psom już prawie wszystko co można spotkać na rynku. Często w wywiadzie uzyskuję informację , że opiekunowie chcieli urozmaicić menu pupilowi więc podawali, przeróżne rodzaje karm i dodatków a kiedy pojawiły się objawy chorobowe zaczęli co chwilę zmieniać pokarm „bo pewno psu nie służy więc może kolejny będzie dobry” . Trzeba pamiętać, że jeśli opiekun decyduje się na dietę domową to musi ona być ułożona przez specjalistę dietetyka pod kierunkiem lekarza weterynarii, ponieważ jeśli opiekunowie sami opracowują przepisy to okazuje się, że ich większość jest źle zbilansowana co może prowadzić do niedoborów. Pies powinien otrzymywać dietę eliminacyjną minimum 8 tygodni do nawet 12 tygodni . Opiekun musi pamiętać aby w tym czasie nie podawać , żadnych smakołyków, dodatków ponieważ mogą one być źródłem alergii. Psy uczulone na dany pokarm potrzebują czasami tylko jednego kęsa, aby uruchomić układ immunologiczny. Po okresie podawania diety eliminacyjnej przechodzi się do diety prowokacyjnej – wprowadza się ponownie składnik w odpowiedniej ilości, który prawdopodobnie wywołuje alergię u psa i objawy zwierzęcia nasilają się natychmiast – do dwóch tygodni po ekspozycji alergizujący pokarm. Trzeba pamiętać, że w tak samo ważne jest wykluczenia składników jak i włączenie i powinno odbywać się pod okiem dietetyka. Mam nadzieję, że udało mi się wam przybliżyć temat alergii pokarmowej u psów. Jeśli uważacie, że artykuł jest pomocny to zostawcie komentarz. Może macie własne doświadczenia to również, będzie mi miło jeśli się nimi podzielicie w komentarzach. Podoba ci się ten post. Udostępnij go. Dziękuje :) Z zawodu jestem lekarzem weterynarii, inż. zootechniki i behawiorystą zwierzęcym, od 16 lat prowadzę własną praktykę weterynaryjną i każdy mój pacjent ma odpowiednio dobraną dietę. Jestem członkiem European Society of Veterinary Clinical Ethology (ESVCE) oraz European Society of Veterinary and Comparative Nutrition (ESVCN). Uwielbiam gotować dla siebie a także dla swoich zwierzaków, a mamy w rodzinie cztery "mokre nosy" dwa psie i dwa kocie. Jestem wegetarianką z mnóstwem nowych pomysłów na kolejne dania i rękodzieła. Cenię ręcznie wykonane przedmioty ponieważ mają duszę. Podobne wpisy Page load link Podobnie jak u ludzi, u psów także występują różnego rodzaju alergie. Poprzez samo określenie „alergia” należy rozumieć nieprawidłową reakcję układu immunologicznego danego organizmu na kontakt z czynnikiem zewnętrznym, czyli antygenem. Reakcja może wystąpić jako odpowiedź na składnik pokarmu, wtedy mówimy o alergii pokarmowej. Należy ją odróżnić od nietolerancji pokarmowej, podczas której także ma miejsce nieprawidłowa reakcja na pokarm, jednak nie ma ona podłoża immunologicznego. Alergię mogą także wywoływać czynniki środowiskowe, takie jak alergeny wziewne np. pyłki traw, roztocza kurzu domowego, bądź też różne obiekty np. metalowe, plastikowe, środki chemiczne. W takich przypadkach mówi się odpowiednio o alergiach wziewnych oraz kontaktowych. Przyczyny występowania u zwierząt alergii są bardzo złożone. Najważniejsze jednak, aby właściciel lub opiekun zwierzęcia był w stanie rozpoznać niepokojące objawy. Co zatem powinno zwrócić naszą uwagę? Alergia pokarmowa u psów i kotów Uważa się, że przyczyną są pewne składniki podawanego pokarmu. W odpowiedzi na ich obecność, organizm nieprawidłowo reaguje za pomocą układu immunologicznego. Zmiany mogą wystąpić zarówno w krótkim czasie po spożyciu alergizującego jedzenia, jak i po długotrwałym jego podawaniu. Niestety, objawy towarzyszące alergii pokarmowej u psów nie są specyficzne. Mogą dotyczyć skóry, samego układu pokarmowego, sporadycznie obejmuje objawy ze strony obu układów jednocześnie. W przypadku zauważenia, że pies uporczywie się drapie, skóra staje się zaczerwieniona, pojawiają się na niej wykwity, takie jak bąble, krosty, strupy należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii. Tak samo w przypadku objawów pokarmowych – wystąpienie biegunki, wymiotów, utrata masy ciała, brak apetytu lub niechęć do zabawy, nerwowe reakcje przy dotykaniu brzucha, zawsze powinny zaniepokoić opiekuna i być powodem wizyty u lekarza weterynarii. Warto pamiętać lub przygotować sobie informacje o tym, co pies dostaje do jedzenia, zarówno jeśli chodzi o codzienne karmienie, jak i przysmaki, ponieważ informacje te będą potrzebne lekarzowi i z pewnością będzie o nie pytał. Na podkreślenie zasługuje fakt, że wyżej wymienione objawy mogą być spowodowane zupełnie innymi chorobami niż alergia. Dlatego nie warto zwlekać z kontrolą u lekarza, tylko jak najszybciej zareagować. Dzięki badaniu klinicznemu i badaniom dodatkowym, lekarz będzie w stanie postawić diagnozę i rozpocząć leczenie zwierzęcia. Po postawieniu diagnozy, karma dla psa alergika lub karma na alergię dla kota pozostaje już stale w menu. Alergia kontaktowa u psów i kotów Ten rodzaj występuje w odpowiedzi na bezpośredni kontakt z uczulającym czynnikiem. Mogą to być substancje chemiczne lub biologiczne. Często spotykane są nieprawidłowe reakcje na: szampony, środki do czyszczenia podłóg, środki piorące, gumę, plastik, metale. W tym przypadku objawy zazwyczaj ograniczają się do miejsca kontaktu z daną substancją. Przykładowo, jeśli psa uczula metalowa obroża, najprawdopodobniej objawy pojawią się na szyi, pies się drapie, a w danym miejscu powstają zaczerwienienia i wyłysienia. Mogą mieć postać różnych wykwitów skórnych. Również w tym przypadku nie należy zwlekać z wizytą u prowadzącego lekarza. Warto przemyśleć, czy w ostatnim czasie zastosowano w domu inne środki czyszczące, piorące lub miski z nowych materiałów. Być może okaże się to ważna informacja w procesie diagnozy. Alergia wziewna u psów i kotów U jej podłoża leży nieprawidłowa reakcja organizmu na alergeny środowiskowe, z którymi zwierzę ma kontakt poprzez drogi oddechowe. Przykładem takich alergenów są roztocza kurzu domowego lub pyłki roślin. Opiekuna powinny zaniepokoić objawy takie jak: kaszel, kichanie, wypływ z nosa. Niestety, takie symptomy występują też w wielu innych chorobach układu oddechowego. Także w tym przypadku niezbędna będzie konsultacja u lekarza weterynarii. Postępowanie lecznicze przy alergii W zależności od postawionej diagnozy, istnienia chorób towarzyszących i stanu konkretnego pacjenta, lekarz dobierze odpowiednie postępowanie, aby pomóc zwierzęciu. Nie należy odwlekać wizyty, ponieważ w niektórych typach alergii może wystąpić reakcja anafilaktyczna, która jest bezpośrednim zagrożeniem życia zwierzęcia. Ustalenie z lekarzem, co jest przyczyną nieprawidłowości i ewentualne wykrycie czynnika, który uczula psa, pomoże mu zachować zdrowie na dłużej. Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii. Marta Miszczak Publikowaliśmy już wywiad z lekarzem weterynarii, w którym rozmawialiśmy o uczuleniach, na jakie mogą cierpieć koty. Dziś pod lupę bierzemy szczególny ich rodzaj – alergie pokarmowe. Tak! Choć kot to mięsożerny drapieżnik, zdarzają się (i to wcale nie tak rzadko, jakby się mogło wydawać) uczulenia na pokarmy, które wydają się być stworzone dla naszych milusińskich… Tak, alergia pokarmowa u kota może być sporym problemem. Co uczula? Na początek – co właściwie uczula w przypadku alergii pokarmowej? Mogą być to konserwanty lub jakiekolwiek inne substancje znajdujące się w gotowych karmach. Najczęściej uczulają jednak białka zawarte w pokarmie – białka zbóż, ale także białka zwierzęce: drobiu, wieprzowiny, wołowiny, królika czy tuńczyka. Alergia pokarmowa u kota a nietolerancja pokarmowa Te dwa pojęcia często bywają mylone, a bynajmniej nie są tożsame! Nietolerancja pokarmowa oznacza dolegliwości pokarmowe – biegunkę czy wymioty, więc teoretycznie może objawiać się w bardzo podobny sposób, jak alergia. Podstawowa różnica tkwi jednak w czasie, w jakim się ujawnia (czyli: od razu) i szybkości zdrowienia zwierzaka. Cierpiący na nietolerancję kociak na ogół wraca do siebie w mgnieniu oka, gdy tylko wyeliminujemy przyczynę – składnik w jedzeniu, którego nie toleruje. Natomiast w przypadku alergii sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana… Objawy występują dłużej, raz słabnąc, raz się pogłębiając. Zwłaszcza, że w przypadku alergii znacznie trudniej prawidłowo wytypować jej bezpośrednią przyczynę. Skąd mam wiedzieć, że mój kot jest uczulony? Pierwszymi objawami mogą być wymioty i/lub biegunka, które występują krótko po zjedzeniu posiłku. Nierzadko zdarza się też opuchlizna wokół pyszczka. Inne symptomy, które można zauważyć i które pozostają na dłużej, to: potrząsanie łebkiem oraz częste drapanie, szczególnie głowy i uszu. Ponieważ kota swędzi skóra, zwierzak może się również intensywnie wylizywać. Czasem prowadzi to nawet do powstawania ran, a w skrajnych przypadkach – wypadania sierści, zaś na skórze kota powstają łyse placki czy ranki. Czasem kot traci rezon i staje się osowiały, co łatwo zauważyć zwłaszcza, gdy mieszka z tobą maluch – kociaki to wulkany energii. Co robić, gdy podejrzewamy alergię pokarmową? Tak naprawdę pewność daje dopiero dieta eliminacyjna. Teoretycznie możliwe jest przeprowadzenie testów z krwi i oznaczenie potencjalnych alergenów, jednak wyniki przeważnie nie są jednoznaczne, a część weterynarzy twierdzi nawet, że mało miarodajne. Dieta eliminacyjna powinna trwać przez 2 miesiące i wymaga żelaznej konsekwencji: kot je tylko tę karmę (lub jedzenie domowe), którą zaleci weterynarz. Będzie ona na pewno inna niż jedzenie, którym do tej pory karmiliśmy kota. Jeśli po 8 tygodniach objawy ustąpią – wiemy już, że to alergia pokarmowa u kota. Wówczas wracamy do starej diety, a jeżeli kot przyjmował kilka rodzajów jedzenia, podajemy tylko jeden, obserwując reakcję organizmu oraz to, czy i kiedy objawy powrócą. Sprawdzamy w ten sposób po kolei każdy rodzaj pokarmu, aż upewnimy się, który z nich (a raczej białko lub inna substancja zawarta w jedzeniu) powoduje dolegliwości u naszego kota. Na koniec: nie poddawaj się! Czy możesz zrobić coś jeszcze? Alergia pokarmowa u kota może pojawić się z wiekiem. Stąd często zaskoczenie właścicieli – jak to się dzieje, że mój futrzak, który przez 7 czy 9 lat jadł te same pokarmy, nagle dostał uczulenia na białko zwierzęce? Niestety, jest to możliwe. Nawet jeśli twój kot nie cierpi na alergię, wystrzegaj się karm opatrzonych hasłem: „produkty pochodzenia zwierzęcego”. Po pierwsze, nie są one zdrowe, po drugie – nigdy nie wiemy, co kryje się za tym hasłem (a może kryć się naprawdę dużo – zwykle niestety odpady zwierzęce), po trzecie – to one często bywają przyczyną uczulenia. W przypadku stwierdzenia alergii, weterynarze zwykle proponują karmę hipoalergiczną – jednak i tu zdarzają się sytuacje, w których nie jest ona pomocna. Tak naprawdę każdy przypadek jest nieco inny, i na swój sposób skomplikowany. Dla przykładu, mój własny kot reaguje natychmiastowym drapaniem i problemami z układem pokarmowym za każdym razem, gdy zjada karmę, która ma w składzie białko zwierzęce o zawartości powyżej 34%. W każdym przypadku trzeba także nauczyć się wnikliwego wczytywania w składy karm, a samą dietę eliminacyjną najlepiej przeprowadzać pod kontrolą lekarza weterynarii. Pamiętaj, że możesz konsultować z nim wszystkie wątpliwości. Postępowanie z kotem cierpiącym na alergię pokarmową i dobieranie właściwych posiłków jest niestety czasochłonne i wymaga cierpliwości, ale z czasem przekonasz się, że to skomplikowane tylko na początku. Powodzenia! Autor: Marta Martyniak Przez aktualizacja dnia 18:57 Wygląd i zapach odchodów naszego pupila dostarczają informacji o jego zdrowiu i kondycji. Dlatego jeśli zauważych obecność krwi w kociej kupie, udaj się do lekarza weterynarii. Może to być oznaka zakażenia bakteryjnego, ale również wielu innych, poważniejszych schorzeń. Krew w kale kota – przyczyny Infekcja bakteryjna u kota Krwawa biegunka u kota jest typowa dla zakażenia bakteriami np. Clostridium spp., ale też innych. Może wystąpić także w przypadku salmonellozy lub campylobakteriozy. Leczenie polega wówczas na podawaniu kotu antybiotyków, na łagodzeniu objawów infekcji i zapobieganiu odwodnieniu czworonoga. Infekcja wirusowa u kota Za krew w kale kota odpowiedzialna może też być infekcja wirusowa. Czasem można zaobserwować krew w kuwecie np. w przypadku panleukopenii (kociego tyfusu). Alergia pokarmowa lub nietolerancja pokarmowa u kota Krew w kupie kota może też się pojawić na skutek alergii pokarmowej u kota, alergii wziewnej lub na skutek nietolerancji pokarmowej. Leczenie polega przede wszystkim na zmianie karmy na hipoalergiczną lub na taką, która zawiera zupełnie nowe źródła białka, których kot nigdy wcześniej nie spożywał (dieta eliminacyjna). Nagła zmiana sposobu żywienia Chodzi tutaj o nagłą zmianę karmy na karmę innego typu lub karmę innego producenta. Przewód pokarmowy mruczka powinien stopniowo przyzwyczajać się do nowej karmy (chyba że lekarz weterynarii zalecił inaczej). Jeśli chcesz wprowadzić kotu nową karmę, rób to stopniowo. Zastąp około 10% starej karmy nową i sprawdź, jak twój mruczek zareaguje. Jeśli pupil nie będzie miał żadnych trudności z wypróżnianiem się, możesz stopniowo zwiększać udział nowej karmy w żywieniu czworonoga. Pamiętaj! Krew w kale może też świadczyć o tym, że pupil zjadł jedzenie nieprzeznaczone dla kotów, np. kiełbasę z grilla czy szynkę konserwową. Jedzenie dla ludzi zawiera wiele przypraw, które mogą podrażniać przewód pokarmowy mruczków, dlatego nigdy, pod żadnym pozorem, nie dziel się swoim pokarmem ze zwierzętami domowymi. Kot powinien spożywać jedzenie przeznaczone dla kotów. Ludzkie jedzenie nie jest odpowiednie dla kotów! ©Shutterstock Choroby pasożytnicze u kota Za krwawą biegunkę u kota lub prawidłowo uformowany stolec, ale z domieszką krwi mogą być także odpowiedzialne pasożyty. Chodzi tutaj zarówno o te, które widać gołym okiem (w całości lub w fragmentach) oraz te, które widać tylko pod mikroskopem. Pasożyty wewnętrzne po dostaniu się do przewodu pokarmowego kota rozpoczynają kolonizację przede wszystkim jelita cienkiego, zaburzając jego prawidłową pracę. Skutkiem tego może być biegunka, obecność krwi w kale, ale też utrata masy ciała, ogólne osłabienie czy anemia. Pierwotniaki u kota to pasożyty, których nie widać gołym okiem. Są to np. kokcydia i Giardia spp. Mogą one doprowadzić do pojawienia się w kale pupila krwi. Smużki krwi w kale kota mogą także towarzyszyć inwazji nicieni. Leczenie polega na zastosowaniu preparatów, które wykazują bójcze działanie w stosunku do pasożytów wewnętrznych kotów. Zapobiegaj inwazji pasożytów regularnie odrobaczając wszystkie zwierzęta w domu (także niewychodzące koty) lub badaj kał zwierząt co 3-4 miesiące. Nieswoiste zapalenie jelit u kota (IBD) Nieswoiste zapalenie jelit wciąż jest zagadką dla lekarzy weterynarii i naukowców. Jednym z objawów tego schorzenia może być obecność krwi w kocich odchodach. Czynniki, które mogą wpłynąć na rozwój IBD to nieprawidłowa dieta, zaburzenia mikrobiomu jelitowego oraz obniżenie odporności kociego organizmu. Nie wyklucza się także predyspozycji genetycznych do wystąpienia objawów tego schorzenia. Leczenie polega na łagodzeniu objawów IBD oraz na zmianie diety. Mruczek powinien dostawać karmę hipoalergiczną lub inną, przeznaczoną dla kotów z problemami trawiennymi. Kluczowa jest także odbudowa mikrobiomu jelitowego. Koniecznie może się okazać rozpoczęcie antybiotykoterapii lub kortykosterydoterapii. Nowotwory układu pokarmowego u kota Kolejna przyczyną krwi w odchodach kota mogą być nowotwory: żołądka, jelit, jak i nowotwory trzustki czy wątroby. Urazy przewodu pokarmowego Mogą być spowodowane np. zjedzeniem przez mruczka ostrego przedmiotu lub innych niejadalnych przedmiotów. Ciało obce może spowodować perforację przewodu pokarmowego lub po prostu podrażnić błony śluzowe, przez co jelita nie będą działały w sposób prawidłowy. Postępowanie w takiej sytuacji polega na endoskopowym usunięciu ciała obcego (jeśli jest to możliwe) lub usunięciu go podczas operacji. Zatrucia pokarmowe u kota Do zatruć pokarmowych częściej dochodzi u psów, niż u kotów, ponieważ mruczki z natury są wybredne i raczej nie zjadają preparatów, które nie są smakowite. Niestety, nie oznacza to, że do takich zatruć u kotów nie dochodzi wcale. Koty mogą też zjeść szkodliwe substancje przypadkowo, np. zjadając trawę czy paszę dla bydła pokrytą chemikaliami. Niebezpieczne mogą być także preparaty ślimakobójcze, herbicydy i trutki na myszy. Krew w kupie kota może też się pojawić na skutek zjedzenia przez mruczka myszy, która spożyła wcześniej trutkę. Kot może wówczas krwawić także z dziąseł i innych otworów ciała. Zatrucie trutką na myszy czy szczury, która zawiera rodentycydy antykoagulacyjne jest niebezpieczne dla życia mruczka. Kotu trzeba udzielić natychmiastowej pomocy weterynaryjnej, dlatego, jeśli podejrzewasz, że kot mógł zjeść trutkę lub mysz, która zjadła wcześniej trutkę, koniecznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Zapalenie okrężnicy u kota Zapalenie jelita grubego częściej występuje u kotów poniżej 5. roku życia. Objawy schorzenia to częste i bolesne dla mruczka wypróżnianie oraz kał z obecnością śluzu czy krwi. Do zapalenia może dojść na skutek obecności polipów, ale też w wyniku nagłej zmiany karmy, choroby nowotworowej czy alergii. Niewydolność wielonarządowa Chodzi tutaj zarówno o niewydolność nerek, wątroby czy zapalenie trzustki. Nieprawidłowo funkcjonujący narząd lub wiele narządów jednocześnie mogą doprowadzić do zaburzeń pracy układu pokarmowego. Skutkiem tego może być krew w stolcu u kota. ©Shutterstock Krew w kociej kupie – co robić? Znalazłeś ślady krwi w kociej kupie i nie wiesz, co to może oznaczać? Po pierwsze, nie panikuj. To wcale nie musi oznaczać, że twój mruczek jest poważnie chory. Po drugie, zastanów się, czy coś ostatnio w życiu twojego czworonoga się zmieniło. Może zmieniłeś mu karmę na inną? Sprawdź też w książeczce zdrowia, kiedy kot był ostatnio odrobaczany i kiedy był szczepiony przeciwko chorobom zakaźnym. Po trzecie, skontaktuj się z lekarzem weterynarii i opowiedz o tym, co znalazłeś w kuwecie. Możesz też przesłać specjaliście zdjęcie stolca, a najlepiej zabezpiecz go np. w jałowym pojemniku na kał (dostępny w każdej aptece) lub w czystym słoiku z czystym wieczkiem. Będziesz mógł wówczas zabrać kał na wizytę. Mała smużka krwi w kupie kota, która pojawiła się tylko raz nie musi świadczyć o tym, że coś złego dzieje się w organizmie twojego mruczka. Koty, podobnie jak inne zwierzęta mogą czasem cierpieć na niestrawność czy zatwardzenie i może temu towarzyszyć pojawienie się kilku kropelek krwi. To nie musi być coś groźnego, ale dla pewności warto skontaktować się z lekarzem weterynarii. Jeśli zauważysz, że kupa kota wygląda inaczej – ma inną konsystencję, inny kolor lub zapach, koniecznie obserwuj czworonoga i pozostań w kontakcie z lekarzem weterynarii. Zwróć uwagę nie tylko na zawartość kuwety, ale też na zachowanie kotka. Sprawdzaj, czy ma apetyt, czy jest zainteresowany zabawą i czy jego zachowanie w jakikolwiek sposób się ostatnio zmieniło. Przez aktualizacja dnia 15:19 Ustalenie faktycznej przyczyny alergii pokarmowej może być procesem trudnym i długotrwałym – jest ono jednak konieczne dla dobrego samopoczucia i funkcjonowania naszego pupila. Szczególnie że, w wielu przypadkach, dolegliwość ta może trwać przez wiele lat i konieczne jest wyeliminowane na stałe szkodliwych alergenów. Jak rozpoznać, że kot ma alergię i jak poprawić jakość życia kota z alergią? Czym jest alergia u kota? Różnice pomiędzy alergią a nietolerancją pokarmową Bardzo często te dwa pojęcia są ze sobą mylone, a co gorsza – stosowane zamiennie. Wszystko za sprawą podobnych objawów, które w wypadku nietolerancji i alergii pokarmowej u kota mogą wyglądać podobnie. Dolegliwości te mają jednak zupełnie inne podłoże i różnią się przebiegiem oraz procesem leczenia. Alergia pokarmowa u kota Alergia pokarnowa u kota jest chorobą o podłożu immunologicznym, która stanowi indywidualną i niepożądaną reakcję na składnik zawarty w pożywieniu. Uczulający składnik nazywany jest alergenem i powoduje on pojawienie się objawów klinicznych. Każdy rodzaj pokarmu, który zawiera będzie wywoływał u zwierzęcia reakcję alergiczną. Przyczynę takiej reakcji należy upatrywać w indywidualnej nadwrażliwości i nieprawidłowych procesach leżących po stronie układu pokarmowego. Alergia pokarmowa znacznie częściej dotyka koty niż psy i zazwyczaj objawia się problemami skórnymi, rzadziej zaburzeniami układu pokarmowego. Do chorób alergicznych występujących u kotów zalicza się alergię pokarmową, alergiczne pchle zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry oraz alergię kontaktową. U kotów zwykle obserwuje się alergię pokarmową na zboża (zwłaszcza na gluten pszenny), na konkretne białka mięsa (często jest to wołowina, drób, jagnięcina), soję, produkty mleczne, niektóre ryby, jajka. Nie zawsze zdajemy sobie jednak sprawę, że często to niekoniecznie dany produkt spożywczy może uczulać, lecz wszelkie elementy do niego dodawane: barwniki, aromaty, zagęszczacze i inne. Również surowe mięso podawane kotu nie zawsze jest wolne od takich niebezpieczeństw – to z niższej półki może zawierać antybiotyki czy inne substancje, które mogą później wywołać niepożądane reakcje. Czasem zdarza się też u kota alergia na karmę suchą – zwykle jest to nadwrażliwość na roztocza znajdujące się na powierzchni chrupek. Nietolerancja pokarmowa u kota Nietolerancja pokarmowa nie jest związana z układem odpornościowym zwierzęcia, lecz z zaburzeniami enzymatycznymi procesu trawienia. Jest to niepożądana reakcja organizmu o charakterze nieimmunologicznym, następująca w wyniku spożycia określonego produktu, który jest tolerowany przez zwierzęta zdrowe. Zwykle oznacza ona dolegliwości ze strony układu pokarmowego (nieregularne lub luźne stolce i wymioty pojawiające się krótko po zjedzeniu posiłku) oraz dolegliwości skórne, takie jak lekki łupież czy zmiany w postaci grudek, strupków w okolicach głowy i szyi lub rumieni. Objawy alergii pokarmowej u kota W dużej ilości przypadków alergia pokarmowa u kota może przypominać choroby skórne, w tym atopowe zapalenie skóry (AZS), przez co nierzadko jest trudna do rozpoznania. Do podstawowych jej objawów zalicza się: silny świąd, zmiany skórne w postaci zaczerwienienia, łupieżu, pokrzywki, strupków, zdarza się opuchlizna wokół pyszczka, potrząsanie głową i częste drapanie się, szczególnie w okolicach głowy i uszu, intensywne wylizywanie – mogące prowadzić do powstawania ran lub miejscowych wyłysień, zły stan sierści, osowiałość. Dodatkowo kot cierpiący na alergię pokarmową może cierpieć na nawracające stany zapalne uszu, warg, opuszek łap i przestrzeni między opuszkami, gruczołów okołoodbytniczych. Zmiany te są najczęściej symetryczne. Przy silnej alergii zdarzają się także problemy z oddychaniem, kaszel. W przypadku zaobserwowania któregoś z wymienionych wyżej objawów, należy udać się do lekarza weterynarii, który zaleci dalsze postępowanie. Przy podejrzeniu alergii pokarmowej u kota konieczne będzie przede wszystkim wykluczenie innych chorób dających podobne objawy oraz ewentualnych powikłań powstałych w wyniku infekcji bakteryjnych lub grzybiczych (bądź powikłań poantybiotykowych). Warto wiedzieć, że diagnostyka tego rodzaju dolegliwości może być procesem długotrwałym, który wymaga od lekarza weterynarii – a także, a może przede wszystkim, od opiekuna – bardzo uważnego obserwowania zwierzęcia i jego reakcji. Aby alergia mogła być skutecznie leczona, niezbędne jest jej właściwe zdiagnozowanie. W jaki sposób diagnozuje się alergię pokarmową u kota? Istnieje możliwość wykonania testów alergicznych u kota, jednakże mogą one dawać niemiarodajne wyniki. Zdaniem części weterynarzy takie testy z krwi i oznaczenie potencjalnych alergenów daje rezultaty niejednoznaczne, które nie sposób traktować jako wiarygodne potwierdzenie nadwrażliwości na dany alergen. Lekarz weterynarii stawia wstępną diagnozę na podstawie wywiadu z opiekunem. W przypadku kotów rasowych pomóc może wiedza o rodzinnych czy nawet rasowych predyspozycjach do alergii (np. koty syjamskie chorują na choroby alergiczne częściej niż koty innych ras). Pamiętajmy, że alergia wrodzona – czyli odziedziczona po rodzicach bądź dalszych przodkach – ujawnia się u kota dość wcześnie, bo najczęściej między 6. miesiącem a 3. rokiem życia. Alergia nabyta może się niestety ujawnić w dowolnym momencie. Koniecznie należy wykluczyć u kota alergiczne pchle zapalenie skóry czy atopię. W dalszej kolejności lekarz powinien poznać pełną listę produktów, które otrzymuje kot: wszystkie karmy wraz ze składem, przekąski, suplementy. W czasie procesu diagnozowania choroby oraz jej leczenia nie wolno przemycać do kociej diety żadnych dodatkowych produktów! Należy poinformować o tym wszystkich domowników. ©ShutterstockDieta eliminacyjna u kota z alergią pokarmową Najpewniejszym sposobem rozpoznania choroby jest dieta eliminacyjna stosowana średnio przez 4–6 tygodni (niekiedy istnieje konieczność jej przedłużenia, nawet do 13 tygodni). Zwierzę otrzymuje wówczas nowy pokarm, do którego jest przyzwyczajane powoli (gwałtowne wprowadzenie nowej karmy może wywołać niepożądane reakcje ze strony przewodu pokarmowego). Przyzwyczajanie trwa 3–5 dni. Dieta eliminacyjna oparta jest na produktach, które do tej pory nie były podawane. Najlepsze rezultaty daje dieta skomponowana w domu, np. odpowiednia mieszanka BARF, lub oparta na wysokiej jakości karmie mięsnej, opartej np. na białku hydrolizowanym (posiada ono niską masę cząsteczkową i nie jest w stanie wywołać reakcji alergicznej) lub karmach mokrych monoproteinowych (z jednym źródłem białka). Karmy dla kotów alergików oparte są wyłącznie na jednym źródle białka. Warto wybrać tu mięso, które do tej pory nie było podawane, nie jest podejrzewane o wywołanie reakcji alergicznej czy należące do grupy najbezpieczniejszych, czyli najrzadziej alergizujących. Rzadko występuje alergia na mięso królika, dziczyznę, kangura. Warto zacząć od wyboru karm niezawierających wołowiny oraz kurczaka – w tym drugim przypadku sprawdźmy, czy karma nie zawiera także tłuszczu kurzego! Po zakończeniu etapu diagnostycznego diety eliminacyjnej przeprowadza się następnie zwykle tzw. próbę prowokacyjną z pokarmem podejrzanym o wywołanie alergii. Testujemy stopniowo każdy składnik dotychczas spożywany przez kota, pojedynczo. Reakcja alergiczna występuje średnio po 2–48 godzin od momentu ponownego wprowadzenia pokarmu alergizującego do diety, choć najlepiej jest obserwować kota przez kolejne dwa tygodnie w kierunku symptomów, które mogą pojawić się z opóźnieniem. Dopiero po tym czasie podajemy kolejny składnik. W ten dość długi, ale pewny sposób odkryjemy „winowajcę”. Dalsze karmienie kota powinno być oparte o pokarm, który nie wywołuje reakcji alergicznej – wykluczamy z diety źródło alergenów. Poprawę stanu zdrowia stwierdza się u 40–65% kotów będących na diecie monobiałkowej (źródło: Warto pamiętać, że alergia pokarmowa może wystąpić w każdym wieku – także u osobników dorosłych. Niekiedy rozwija się wraz z wiekiem, a niekiedy dotyka zwierzęta bardzo młode, które nie ukończyły jeszcze 1 roku życia. Tego rodzaju dolegliwość nie ma charakteru sezonowego – jej objawy są przewlekłe i mogą trwać latami, nierzadko do końca życia zwierzęcia. Dieta w alergii pokarmowej u kota Podobnie jak diagnostyka, tak i terapia alergii pokarmowej u kota opiera się głównie na wprowadzeniu odpowiedniej diety. Po pozytywnie przeprowadzonej diagnostyce opartej na diecie eliminacyjnej kot może spożywać wszystkie pokarmy, które jadł dotychczas, i w których przypadku wykluczono wywoływanie alergii, a także nowe, hipoalergiczne karmy, które otrzymywał na etapie diety eliminacyjnej. Niestety zdarza się, że terapia przestaje działać, ponieważ kot uczula się na kolejny składnik diety – wówczas konieczne jest ponowne przeprowadzenie diety eliminacyjnej. Leczenie farmakologiczne alergii pokarmowej u kotów nie jest zwykle zbyt skuteczne. Niekiedy pomagają leki antyhistaminowe i glikokortykosteroidy. Lekarz weterynarii poda także leki, które doraźnie poprawią komfort życia kota, np. zredukują świąd. Pamiętajmy jednakże, że najistotniejszą częścią terapii jest odpowiednia dieta i baczna obserwacja pupila.

alergia pokarmowa u kota zdjęcia